De vogels lijken het noorden kwijt in deze tijd van 't jaar. Na het mees-accident van eergisteren, knalt vandaag een jonge merel tegen de venster. Opnieuw proberen mijn handen te helen. Maar tevergeefs: ik voel het leven eruit wegstromen, als warm water tussen mijn vingers, wegglippend zonder omkijken. De oogjes vallen toe, het kopje legt er zich bij neer. Wanneer ik 'm omdraai zie ik het gapende gat waar een minuutje geleden nog zijn heftig bonzend tikkertje zat. Alsof het hart met de laatste adem werd uitgeblazen. Er gaat een rilling door me heen. Sometimes you win, sometimes you loose. Ik ben een slecht verliezer.
