 |
"het Labyrint" door Gijs van Vaerenbergh, C-mine Genk |
Ik was het even kwijt, mijn onverwoestbaar optimisme. Het verlies ervan is als een mentale kanker die zich -eens binnen- razendsnel weet te nestelen in 't diepste van je gedachten en je hele binnenkant verteert. Zwarte verbittering als parasiet op 't eind van de grauwe tunnel.
Gisteren, na oplevering van een bouwproject in het Limburgse, daagt het me dat ik de Oostkantons waarschijnlijk lange tijd niet meer zal doorkruisen. Ik profiteer ervan nog snel even langs de nieuwste creatie van Gijs Van Vaerenbergh te passeren. Als afscheid. Het Labyrint in C-mine dwingt me tot onverwachte perspectieven. Een andere kijk. Daar, in Genk, vind ik mijn vrolijke ik terug: ogen open, kijkend naar wat is, met oog voor het goeds dat erin schuilt, hoe klein ook. Als dankbaar thuiskomen in een ouwe site, de mijne.
