Dat ik zoveel dooie dieren langs de baan zag liggen, de afgelopen week... Hoe kwam dat nou toch? "Omdat je er oog voor hebt," zegt de ene, "Omdat je naar beneden kijkt," zegt de andere. Dus kijk ik vandaag naar boven. En zie een gonzend bos. Luchtige aria's deinen in de wind, vlinders fladderen stuurloos in 't zonnig schijnsel, kevers zijn vogelvrij en mugjes worden uit de lucht geplukt. Merels sjezen af & aan met bourgondische buffetten in de bek. De piepende kroost verraadt een nest hoog in de kruin. Omringd door zoveel energie krijg ik vleugels. Klaar om een nieuwe week in te vliegen. RedBull is zó passé.