 |
| come out come out whenever you are |
Een lastige maand loopt op zijn einde. Een teveel aan oppervlakkigheid en onderhuidse venijnigheid zaten te dicht op het vel. Doe mij maar april, genoemd naar het latijnse "aperire" ofte "openen". Al zou ik het ook vlaamsfransfonetischfout als apenlach durven vertalen. Het ongegeneerd uitbrullen dat de westerse jungle wel eens een dagje op zijn kop mag staan. Laat de beestenboel het maar eens overnemen. De daad bij het woord voegend, vul ik de dierentuin op mijn vensterbank aan met een lijf-en-leden-loos konijn, doch mét wortel. Zo verdwijnt het zootje uit mijn hoofd en palmt een pril gepopel die plotse leegte in. Muizenissen verdwijnen gezwind. Een zonnetje priemt door het wolkendek. Zin in aprilse grillen, grappen en grollen kriebelt aan de binnenkant van mijzelve...