Een vlakte in de Westhoek, de wind als soundscape, een frisse neus halen op ondergelopen velden, een stel dartele mannen dollend in de wei en als afsluiter een romige kop koffie die alles samenvat : tijd nemen om iets moois te maken, het laten bezinken, er met mondjesmaat van slurpen. Want je hebt de smaak te pakken en hoopt dat ie lang op je tong blijft hangen. Niks mis met wat zoetigheid.