Lang weekend. Uitslapen tot ver voorbij het krieken van de dag? Een hond die je komt wekken om 06:00. Uit gewoonte. En weer afdruipt na de vaststelling dat de vormeloze bult in het dekbed er nog niet aan denkt in beweging te komen. Poging twee rond achten. Zonder succes. Ronddrentelen. Ijsberen. Trap op trap af. Dan maar de grove middelen om negen uur : zoeken naar het stukje wang en er een natte neus tegenaan drukken. Werkt altijd. He wins.
De dag is jong, de hemel blauw, de zon schijnt en het enthousiasme kwispelt je wakker. Er zijn erger dingen denkbaar.
 |
| Louis, wekker van dienst |