Na alweer een sombere dag, tuft mijn witte bouwvakkersbak naar 't zuiden, alwaar 'n supergeïsoleerde vloer ligt te blinken tussen het waals grijs. Twee latten als grondplan. Beloftevol. Ready for liftoff. Een houten vlaai als een ufo die warmdraait alvorens op te stijgen. De kerktoren in't dorp wijst alvast welke richting 't uitgaat. Up, the way is up !
 |
| Het kruipkeldergat als voorbode van de vloermat, waarop de hond zal liggen wachten. Wachtend op je verlossende klop op de voordeur, om je vervolgens te trakteren op zijn ieperdepiepoeraaah-onthaal. Laat 't weekend maar beginnen. Wekelijks. Ginder. |