bezonken rood

bommabaksel

Koude winterdag ? Bommabaksels in de aanslag !

Oldschool cake : 
* 3 eitjes
* 120 gram boter
* 120 gram zelfrijzend bakmeel
* 120 gram kristalsuiker
* snuifje zout
mengen en bakken op 180°C tot goudbruin

earth+300m

Earth +300m

Below? Nonexisting!

vorstvorst

We worden deze ochtend wakker boven de wolken. Terwijl het dorp nog slaapt in een ijzig dichte mist, wanen wij ons -honderd meter hogerop- de koninginnen in de hemel, met een zonnetje dat alleen voor ons lijkt te bestaan. In haar bescheiden warmte wordt mijn berlingootje een "steaming hot car", de leien gevel van ons luchtkasteel zweet het uit, de hond ligt vurig te soezen.

Royaal ontwaken, heet dat.

opgejaagd wild

Jagers, hun middeleeuwse methodieken en hun gebrek aan ethiek...

"Opruimen na hun dagje spelen in 't bos? Ah non!"

Randmongolen.

walk out

Al maanden word ik geteisterd door tweestrijd, of beter, veelstrijd. Duizend-en-één plannen huizen in mijn hoofd, tal van ideeën kruisen mijn pad en ik doe ... niks. Er dienen zich zoveel wegen die ik kan bewandelen aan, in alle richtingen en alle richtingen evenveel de moeite, waardoor kiezen verliezen lijkt. Het dwingt me tot trappelen ter plekke. Ik ben daar niet goed in, in dat "ter plekke".

Al maanden zoeken we de bossen op, wandelend, om dat hoofd van me leeg te maken. Miezerige regen in Ardeense contreien, het helpt altijd. Het is daar, tussen die oude bomen, dat donkerte vervelt, het zonlicht zacht binnendruppelt en een paadje zich vanuit de mist ontrolt. Waarheen weet ik niet, maar het knispert alvast prettig onder mijn voeten.

tzwarte woud

stoel gespot

De P-stoel ... designed by TheForest !

lost and found

Bomen verliezen.

Zich op weg naar huis bedacht :

Ze winnen op't eind.

tomate crevette

Als je oogst zo groot is als de garnaal die er normaliter in past, dan weet je:

vanavond toch maar beter naar 't frituur gaan.

heksenketel

Zo'n acht jaar, elk weekend, zolang vertoeven we in de bossen van Gonrieux. Het is vertrouwd geworden zonder saai te zijn. We kennen het bos ondertussen op ons duimpje: wanneer er zwijnen in de buurt zitten (je ruikt ze!), welke planten als eerste in herfstmodus gaan (varens!), waar we de eerste vliegenzwammen mogen verwachten... De trip hierheen voelt als het vlaams opgejaagd wild van me afschudden en thuiskomen in 'n waals peperkoeken huizeken. Straks nog verse brandnetelsoep op 't fornuis en je mag me heks noemen.

na regen komt zonhorizon

kabouterdorp

Het is zover: heerlijke herfst ! Bossen bruinen in de najaarszon, riviertjes zwellen terug aan na welkome regenbuien, de fris klammige lucht swiffert doorheen m'n sinussen en de bouwsector der kabouters beleeft weer hoogdagen.

barn

Dat ik zo weinig blog, de laatste tijd.

Na dat zinnetje kijken mijn vrienden me vragend aan.

"Dat is waar," zeg ik. "Geen inspiratie," vervolg ik, "mijn gebrekkige skelet slorpt de laatste tijd zoveel energie op, dat er weinig overblijft voor wat anders."

Vervolgens wordt er snel naar een ander onderwerp overgeschakeld.

Veertiger zijn met artrose in je lijf, voelt soms als gevangen zitten een afgeleefd schuurtje, verweest in de wei. Soms trek je je op aan het frisgroene erom heen. Soms drukt het dreigend wolkendek je de grond in. Tot de hond aan komt hollen, staart olijk zwiepend, tong en oren alle kanten uit flapperend, me besmettend met bakken vrolijkheid.

bordje tango

Ik ben vergeten boodschappen te doen. De inhoud van de koelkast is bijgevolg mager. Met weinig of niets koken, een heel weekend lang, ach ja... Van het laatste ei en met 100 gram volkoren bloem boetseer ik een deegbol. En slaap er een nachtje over. Zondag: bol uitrollen en door de mangel halen. Teentje look fruiten in olijfolie, courgette bakken, peper, zout en rozemarijn toevoegen. Tagliatelle kort koken en dan alles samenvoegen. De koelkast is leeg. Maar in mijn bord danst een tango van zuivere verleiding.

farfalla lalalaaa

Als er 'n zomerfestival voor vlinders bestaat, dan werd het vandaag in mijn Waalse tuin georganiseerd, met de geurende Buddleja als headliner.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

pigeon in pole position

1000xDANK

Dames en heren,

Dit is de duizendste post op 't Uur Blauw. Bij het checken van de statistieken viel mijn oog erop: "999 posts gepubliceerd". Mijn hart maakt een klein sprongetje.
Zo'n negen jaar geleden begon ik eraan: het in beeld brengen van de kleinigheden van mijn alledaags bestaan. Soms met enkele woorden erbij. Soms ook niet. Omdat ik daar zin in had. Omdat de mooie eenvoud soms in het niet valt bij de grote vraagstukken die de huiskamer in denderen, via televisie, facebook, nieuwsapp's, de gazet, het internet, via verkiezingskoorts en communautair gezwam... klein schoons dat verzwolgen wordt in een springtij bagger.
Als ik erop terugkijk werd ik de afgelopen jaren wel eens meegesleurd in die maalstroom. Momenten van duistere tristesse, een verzengende burn-out, een scheiding, een jaar lang dolen doorheen Belgenland, en steeds weer diezelfde vragen, opdoemend uit onzekerheid, vicieus cirkelend onder mijn hersenpan... het is me niet vreemd.

Zich kwetsbaar opstellen heeft zijn moeilijke kanten.

Zich kwetsbaar opstellen heeft zijn goeie kanten. Oh ja, troep komt heftig binnen, maar al het eenvoudig schoons op deze aardkluit ook. En duizend keer sterker.

Dat houdt me gaande.
Duizendmaal Dank aan alles en allen die groots zijn in 't kleine.
E.

Pyjamawants bij het vallen van de avond ... 'n kever met de juiste dresscode op 't juiste moment.

'k zag twee peren

Met het risico dat ik vanaf heden Italië niet meer binnen mag, ziehier de Vlaamse variant van pizza hawaii :
* pizzadeeg (homemade, maar prefab is ook ok)
* schijfjes rijpe peer
* gorgonzola, mozzarella, emmental
* rucola
* zwarte peper, oregano, rozemarijn
* sprankeltje olijfolie
De oven in en ... njummie !

waak(vlam)hond

Het weer kabbelt wat, misschien valt er straks nog regen. Dus twijfel ik: verse pizza maken of de bbq aansteken? In m'n besluiteloosheid beslis ik eerst nog een boswandelingetje te maken, om de honger aan te wakkeren.

Soms lijkt mijn hond mijn gedachten te lezen. Ravottend van hot naar her, over de paadjes, struik in struik uit, ... houdt ze plots halt. "Wat dacht je van dit stapeltje aanmaakhout?" en ze verroert geen vin meer. Als madam de jachthond nu nog een rivierkreeftje of forelletje zou vangen, dan zitten we helemaal op dezelfde golflengte.

In afwachting daarvan wordt het pizza, vanavond.

Wakend over het aanmaakhout

hori-zon

wilde aardbei

De wilde aardbei : frêle, fijn en niet te vreten.

la vie en rose