my name is blond, v blond

eta, venetiaans blond

blik op oneindig

avondwandeling in de regen

verlichte duif

bollenwinkel

Het is een geruststellende gedachte: mocht mijn archizaak ooit in de soep draaien, dan kan ik nog altijd een bollenwinkel beginnen. Buckminster Fuller achterna.

fleurs de beurre

Terwijl ik tuur naar de zee boterbloemen die het braakland overspoelt, vraag ik me af hoe die plantjes in het Frans heten. Fleurs de Beurre lijkt me misschien wat kort door de bocht, dus wend ik me tot google translator. Het antwoord blijkt veel idyllischer: Boutons d'Or !
Ik voel me deze ochtend wederom rijker dan ooit, met dank aan de goudsmid voor het hof'lijk gemors.

jardinier rêvé

Vorig jaar nog was mijn perceeltje een schrale verzameling steen en puin. Hier een welig tierend tuintje van maken leek me een tienjarenplan. Op z'n minst.

De natuur blijkt vandaag aan mijn zijde te staan. Terwijl distels gisteren nog de plak zwaaiden -back off, thorny yard!- brengt het fluitekruid vandaag heil op mijn grond. Voor de uiterlijke schijn maken z'n schermen grote sier, maar meer nog, met z'n diepe wortels belucht ie de bodem en haalt er het goeds naar boven. Le jardinier rêvé: schoon om naar te zien, subtiel nuttig, en als ie begint te mopperen... dan draai ik 'm in de soep!

zonneblom

vieze ouwe nonkel

Ik had honger en zin in chinees. En geen goesting om te koken. Dus haal ik in de supermarkt een pot zoetzuur uit de rekken. Het moet een decennium geleden zijn dat ik dat nog eens deed, een kant-en-klare pot saus over mijn gewokte groenten kieperen. Ik kom tot één conclusie : Uncle Ben is een vieze ouwe man. Nadat een kwart van het bord in mijn keelgat is verdwenen, hou ik het voor bekeken. Wat een gore substantie! Zelfs Louis haalt er zijn neus voor op. Bestaan er straffen voor de productie van dit soort ranzige troep?
Dan duizendmaal liever de basics. Nonkel B wordt naar de vuilbak verbannen, ik herpak me, breek een homp van mijn homemade notenbrood, beleg met een laagje gezouten boter. Dàt en een groot glas water. Water & brood, op een donderdag in de tuin. De zon etst wat tafeldecoratie op de gevel. Diner van een bajesklant die op de valreep wist te ontsnappen aan prefab-drab. 

rhuburphs

Met dank aan de familie Deneckere
voor het betere stokkenwerk

Of ik dat óók zou kunnen, vroeg men mij, toen ik  de homemade limoncello uitschonk. "Fruitjenever maken van rabarber." Wie mij kent weet dat dat soort uitspraken zorgt voor kortsluitingen in mijn hersenpan en leidt tot experimentele dwangneurozen. Allicht was dat ook de bedoeling. Dus nu, een maand later, wordt poging één ondernomen. Ziehier de geboorte van Rhuburphs. Wordt geserveerd op mijn geboortedag... be there or be square (or poisoned).

Ingrediënten (verhoudingsgewijs) :

* 400 gram kraakverse rabarberstokken

* 450 ml jonge jenever

* 120 gram kristalsuiker

* 1 zakje vanillesuiker (of een verse vanillestok)

* 1 weckbokaal

* 1 donkere plek in het bergkot

* 6 maanden geduld

nancy vs iggy

Terwijl Louis "I just wanna be your dog" aan mijn voeten ligt, hijs ik diezelfde voeten in een stel brand new boots. Iggy van de Stooges ontmoet Nancy Sinatra in mijn dressing. Intrede van een vette schijf rock'n'roll. Als 't leven een festival is, dan is er zonet een combiticket binnengewandeld.

pizza plaisir

vóór

Overschotjes, nodig voor pizza plaisir :
* pizzadeeg
* 2 lepels yoghurt (als basis op het deeg)
* restjes kazen, in dit geval : gorgonzola, mozzarella, wimereux, morbier lait cru
* een halve peer
* lenteuitjes (uit de moestuin)
* bloempjes van rucola (uit de moestuin)
* restjes ontbijtspek
* oregano & zwarte peper
Ook koud erg njummie!

nà

château plaisir

Ik kan mezelf deze ochtend pas tot opstaan bewegen op het ogenblik dat het middaguur reeds geslagen is. Vandaag, op moederkesdag, word ik verondersteld me slecht te voelen: kindloos. Want ja, ik viel achterover van de radiospot die DeMorgen enkele dagen geleden over ongewild kinderloze vrouwen lanceerde. De ernstige stem sprak over de één-op-tien vrouwen alsof het een soort betreft die net getroffen werd door een Nepalese aardbeving. Allez lap, dacht ik, nóg maar eens een voorbeeld van hoe we constant schroom & scrupules worden aangepraat. Over wat we niet hebben (en de anderen schijnbaar wél). Nu "de perfecte maten" en "het ideale gewicht" wat uitgemolken leken, moest er toch iets anders verzonnen worden om ons -zielige geiten- slecht over te voelen, toch?

Hebben hebben hebben. Ik heb niets op dit middaguur. Of toch, twee dingen: een frigo wegkwijnende overschotjes en honger. Ik voel me ter plekke rijk worden. Wat houdt me tegen om ontbijt te skippen en meteen voor 'n diner te gaan. De luxe! Alle ingrediënten van de koelkast moeten eraan geloven. Hetzelfde voor de eerste tuinoogst. Mijn château'tje op de heuvelflank vult zich met heerlijke aroma's, uit het niets. Een bodempje wijn als toemaatje. Ik heb niks en toch alles, hier, in mijn kasteel van plezier.

varenvuistje

Koning Winter is het afgebold: frisheid ritselt in je oren, sparrenhars tintelt in je neus, het groen vraagt om een zonnebril zo fel. De lente ontkennen zou enkel getuigen van diepgewortelde gekte. En als dat niet overtuigt, dan zijn er de varens: met opgeheven vuistjes, alle kilte vermanend. Weg met winterse pannenkoeken! Wit wijntje, iemand?

wannabe andy

A. Warhol leeft, en wel in de bossen van de Ardennen !

barcode en bois

na regen komt roze

kapitalismo katolika

We mopperen. De hele dag is het een afwegen of de pauzes tussen de stormbuien lang genoeg zullen zijn om ons aan een boswandeling te wagen. Pas laat op de avond is het ons gegund. Eens de voordeur achter ons dichtgetrokken, worden we getrakteerd op een onverwachte ontdekking. De ligging van de pot met gouden munten, aan de bron van de regenboog? Simpel, het dorp naast het mijne. Dat de pot in de parochiekerk ligt, dat is dan weer geen verrassing... Tijd dat dit schaapje nog eens langs haar herder passeert !

tilly twigs

Tillia Cordata, mijn Waals geheugensteuntje dat Vlaanderen lonkt.

Amper een goeie maand geleden is ze geland in mijn voortuintje, de brievenbus gezelschap houdend. En ettelijke buien en een goei scheut zon later heeft tante Tilly er duidelijk zin in. Als mijn waalse lindeboom en mijn vlaams huisje in de Lindestraat twee handen zijn op één buik, dan heeft die buik het duidelijk naar zijn zin. Er groeit iets (vanbinnen).

urban farming

Het zijn drukke tijden en dan zoek ik het bos op. Tegenwoordig zijn dat de Waalse varianten, uitgestrekt, met hier en daar een dorpje ertussen verweven en wat windmolens gespeld op het fleurig lappendeken.

Maar deze week loodsen vergaderingen me naar Vlaamse contreien. Ik beland -for ol'time's sake- nog eens in "mijn" oude landen in Ekeren. Om tot rust te komen. Ik vind een industrieel zootje met kranen en banen en boten en bagger. Met een enkele habbekrats groen en grazend vee. Bevreemdend. Een koe staart me meewarig aan. "Wat doen wij hier?"