Ik bevrijd Louis uit de achterbak en wil met hem de bossen intrekken wanneer ik plots een luide "RRWOOOOAARRRRK" vanonder m'n voet hoor komen en ik verschrikt diezelfde voet nog net op tijd 10cm zijdelings neerplant. Het is de tijd van hofmakerij in amfibiënland. De Schone van Oranje wordt achterna gezeten door een grumpy-bruin exemplaar. Hun speelterrein? De parkeerplek langs de drukke baan. Aan het tot-pulp-verreden zootje op het asfalt te zien, zijn ze niet de enigen die het poeltje als ultieme villa romantica beschouwen. Ik ben de liefde goed gezind, begraaf mijn weerzin voor hun slijmerige verschijning en help hen de weg over. Een momentje blijven ze bovendrijven en vervolgens duiken ze onder de wol, eh, water. Eén ding is zeker: als ik uitgenodigd word voor de babyborrel, doe ik hen fluo-vestjes cadeau. Safe sex, volgend jaar!
