tante tilly

Gearriveerd op de valreep van het winteruur : tante Tilly, ofte de winterlinde. Laat de bloemetjes, de bijtjes en vooral de zomer nu maar komen !

clair de lune

finissage

"zonder titel" light visual door Miss Sunshine
(afsluiter van een perfect weekend)

selfyforfilling prophecy

Na het maken van limoncello, het eten van homemade bavarois, het lummelen zoals dat hoort op een zondag, lokt de zon ons naar buiten. Voor een portie vitamine D. We stappen de dorpsweg op, genieten, leven. Ik eet met met mijn ogen (en Louis met zijn neus). Gretig. De negatieve vibes die mijn pad de voorbije week kruisten, lijken weer ver achter me. Ik houd koers, immuun voor doemdenkerij. Murphy à l'inverse : als het goed kàn gaan, zàl het goed gaan. Laat de nieuwe week maar komen. Merci d'avance.

bavaroyal

Omdat weekends in het teken staan van "niets moet, alles mag" ofte 48 uur waar "genieten" de enige verplichting is, waag ik me deze keer op het pad van de bavarois. Te doen voor vier porties: 50 ml room, 50 gram suiker, 1 eetlepel honing, anderhalve eetlepel citroensap roerend opwarmen in een pannetje en 2 gelatineblaadjes (in water geweekt en uitgeknepen) erin oplossen. Mengsel laten afkoelen. Vervolgens 100 ml griekse yoghurt voorzichtig mengen met 150 ml room (stijfgemept en met een murw arm rijker). Afgekoeld honing-mengsel erdoorheen scheppen. 4 Potjes op een rijtje en bodempjes bedekken met gepureerde kiwi. Roommengsel eroverheen. Halve dag laten opstijven in de koelkast. Aardbei erop. Klaar. Ik waan me als god in (de grens met) Frankrijk.

sorrento in gonrieux

limoncello in wording

Het wolkendek heeft vandaag opnieuw de overhand, dus hou ik 't bij dromen van de zon. Ik mijmer tien jaar terug in de tijd, naar vakantie in Sorrento, haar keienstranden, haar heerlijk simpele keuken en niet te vergeten : limoncello. Godendrank in al zijn eenvoud. Wat houdt me tegen ?

Terwijl de lente stilletjes de tuin insluipt, zomert het volop, in de weckbokaal.

rip swa

En toen zette Louis zijn poot erop ...

swa de plakker

Ik noem hem Swa de Plakker. In een vorig leven een bezetter met dementie. Kan niet anders. Waarom zou ie anders het pleisterwerk met zoveel overtuiging inspecteren op putjes en defaults ? En keer op keer vergeten dat ie "dat plekje al had gehad" en ik 'm keer op keer buitenzet? Ah voila! Swa de Plakker, dus.

radijsparadijs

't is goed gedijen, daar aan de venster ....

c-cure

Ik ben ziek. Een winterlang heb ik griepvirussen kunnen ontwijken -desolaat wonen en niet onder de mensen komen helpt, al heeft dat ook wel neveneffecten-, tevergeefs, afgelopen weekend hadden ze me tóch te pakken. Ik ben een vodje in mijn vodjestrui. Er wordt geslapen. Veel geslapen. En citroentheetjes gedronken. Ik ga opzoek naar wat me vrolijk kan stemmen, maar vind niet meteen iets van betekenis. Dan maar over naar plan C: cake ! Met appeltjes. Mijn huis vult zich met aroma's vol herinneringen. Van een thuis in Vlaanderen, omringd door zorg, aan een warme stoof. Taarten zijn meer dan taarten: ze halen jeugdsentiment naar boven en helen. Met elke hap word ik wat jonger. Mijn toekomst ? Weldra herboren !

close encouter with a prince

hofmakerij in koelen bloede

Ik bevrijd Louis uit de achterbak en wil met hem de bossen intrekken wanneer ik plots een luide "RRWOOOOAARRRRK" vanonder m'n voet hoor komen en ik verschrikt diezelfde voet nog net op tijd 10cm zijdelings neerplant. Het is de tijd van hofmakerij in amfibiënland. De Schone van Oranje wordt achterna gezeten door een grumpy-bruin exemplaar. Hun speelterrein? De parkeerplek langs de drukke baan. Aan het tot-pulp-verreden zootje op het asfalt te zien, zijn ze niet de enigen die het poeltje als ultieme villa romantica beschouwen. Ik ben de liefde goed gezind, begraaf mijn weerzin voor hun slijmerige verschijning en help hen de weg over. Een momentje blijven ze bovendrijven en vervolgens duiken ze onder de wol, eh, water. Eén ding is zeker: als ik uitgenodigd word voor de babyborrel, doe ik hen fluo-vestjes cadeau. Safe sex, volgend jaar!

krokuskus

Vanochtend staat de hond te kwispelen aan de venster. Zoals elke ochtend. Zijn enthousiasme om de tuin te inspecteren is gretig. Elke dag opnieuw betreedt ie het hofje alsof 't zijn eerste keer is, omringd door een aura van "ahaaa!". In winterdagen doet hij geen moeite me mee te loodsen. Ik steek ondertussen liever de kachel aan. Behalve vandaag. Zijn spring-in-t-veld-gehalte tesamen met het priemend ochtendzonnetje is zo uitnodigend dat ik hem vergezel op zijn inspectieronde. Het loont. De natuur trakteert me op een lente-kus: winterswit en warmoranje, de eerste bloem. Geen kachel nodig vandaag.

closing time

Op avonden als deze heb je geen uurwerk nodig: de zon vertelt me precies hoe laat 't is.

zicht vanuit kantoor, te Architeam, De Malt Boortmeerbeek

frambloos

"With time sour turns into sweet", ofte, verwennerijen op zondag waarbij zelfs het fruit kippenvel krijgt...