Sinds een halve maand heb ik een mini-voortuintje. Allez ja, tuintje... Een viooltjesachtig onkruid doet verwoede pogingen om te overleven in de voegen tussen de voetpaddals. En met succes: kleine lila bloempjes priemen fragiel met hun kopjes in de lucht.
Vanmiddag kwam de vierjarige Fatima van enkele huizen verder naar me toe gehold.
"Mefrouw mefrouw, ik heb ne flinder bij die bloeme gezet!""Een vlinder bij de bloemen?" kijk ik haar vragend aan.
"Ja dààr! Ik heb ne flinder gefonde en ik heb die bij de bloeme gezet, dààr," en ze wijst naar het minuscuul plastic vlindertje dat in het voortuintje pronkt.
"Want flinders zijn goed, hé, goed voor die bloeme!"
"Heel mooi," beaam ik en bedenk dat vlinders ook goed zijn voor de mensen.
