Met een luide knal schrik ik op en weet: "weer ééntje die de trompe l'oeuil van m'n venster niet doorzag". Ik spurt naar buiten en vind een zwaluw, levenloos in 't gras, na een aanvaring met m'n ruiten. Voorzichtig leg ik 'm in m'n handpalm, een cocon van warmte. "Zolang z'n tikkertje het nog doet, is er hoop..." Renée komt nieuwsgierig sniffelen en kijkt me "Wat moeten we hiermee?" aan. "Wachten. Wachten en hopen."
Even later voel ik 't leven terugkomen in 't gevederte. Verward opent de zwaluw z'n oogjes, schudt z'n kopje en kijkt me verwonderd aan: "Merci". "'t Is niks. Ga maar weer vliegen." en ik reik met m'n hand naar de hemel.
Zondag, een dag om je even God te wanen.
