zondag 29 juli 2018

volumineux

Ik kom thuis van vakantie en mijn daktuin is niet meer. Burn-out, zeg maar. Behalve de pompoenen. Nou ja pompoenen... wanneer ik op het net zoek wat ik hiermee kan aanvangen, passeert een franstalige definitie van pompoen/citrouille: "Plante potagère dont le fruit orange est volumineux"... Volumineux, hahaha, die grapjassen toch !
kleinste pompoen ooit

vrijdag 27 juli 2018

mus-kus

blindedarmontsteking

Of ik even een foto kon maken van de maansverduistering vanavond. Tuurlijk, want in de Ardennen is veel minder lichtvervuiling. Tot blijkt dat die hele verduisteremanende toestand sterk overroepen blijkt. En het eerder lijkt op een blindedarmontsteking.

living on the edge


ois-eau


realityshow op de bereklauw

De buurvrouw laat er geen twijfel over bestaan : "Elle le déteste!" Niet dat ze dat met zoveel woorden heeft geopperd, maar het feit dat ze de zone aan het hekje tussen onze tuinen compleet heeft kapot gespoten met herbiciden, zegt genoeg. Geen onkruid of ongecontroleerde groeisels in haren hof! Ok, ok, mijn tuin mag dan wel het uiterst tegenovergestelde van haar gemillimeterd gazonnetje zijn, maar wat dan nog ? Ik heb 's avonds geen tv nodig : ik kijk wel naar de realityshow op de bereklauw.

dry

I'm in the middle of the river and my feet are dry. Something tells me something 's wrong.

donderdag 26 juli 2018

memorimus

Omdat het zó heet is dat zelfs de mussen uit de lucht dreigen te vallen, zette ik gisteren emmers en schaaltjes water neer, her en der in de tuin. Na enige aarzeling komt er een duo op verkenning. Een kwartiertje later probeert een andere, voorzichtig.
Tijdens de nacht lijkt de mussenbond te zijn bijeengekomen en heeft het gerucht zich verspreid als een lopend vuurtje/watertje : "Het is ginder happy hour!" Gevolg : wat gisteren nog een kleine geste was, ligt vandaag aan de basis van een nieuwe waalse ladingsbaan. De ene na de andere dorstige strijkt neer, gorgelt zijn shotje naar binnen en stijgt weer op. Hun beurt afwachtend in de berk, noteren ze deze ervaring in hun mentale tripadvisor. Want eens langsgeweest, keren ze terug, opnieuw en opnieuw... Mussenmemorie, het is een dankbaar iets.

bodybuilderbee


woensdag 25 juli 2018

sans sulfites

De voorraad drank is op en dus slepen we ons naar de dichtst bijzijnde supermarkt. Hoewel ik ondertussen bestand ben tegen de trappistentruken om me aan het lokale bier te krijgen... wanneer ik de schuifdeuren passeer en de airco-koelte over me heen dwarrelt als was ik in een abdij, krijg ik zin in een blauwe chimay. "Maar dan ben je meteen TEUT," fluistert dat engeltje op mijn schouder en ik vlucht de rayon wijnen in. In mijn ooghoek blijft het gerstennat lonken, tot ik een wijnlabel "sans sulfites" opmerk. Sulfieten, ik associeer het met "koppaaan". Ik gris de fles uit het rek en bestudeer het etiket met een dorstige gretigheid. "Bon choix," vertouwt de wijnkenner van supermarkt me toe. "Sans sulfites?" en ik kijk 'm vragend aan wat het-addertje-onder-het-gras is. "Het enige nadeel is dat je zo'n fles best opmaakt de dag dat je'm openmaakt," vervolgt hij in het chimayaans frans...

Nadeel ? Welk nadeel ?
Naturae, wijn zonder sulfieten ... NJUMMM uit Delhaize à 6,99 euro/fles.

dinsdag 24 juli 2018

lichtmolens


vin-tage

We puffen het uit. Ook in de Ardennen is het be-la-che-lijk heet. Enkel de muntplant lijkt hierin goed te gedijen. Dat vraagt om mojito. Lekker vintage. Tot ik bedenk dat ik geen rum in huis heb (en te lui ben om naar de winkel te gaan). Behelpen dan maar. Met munt en limoen en rietsuikerwater en ... witte wijn. En is het alsnog vin-tage. Mij hoort ge niet meer, de komende uurtjes...
vin-tage ... 'n oldschool mix om de dag door te komen

woensdag 4 juli 2018

the pink petunia is watching me


veggie visser

Ik betrap mezelf op een trekje verwant aan vissers, wanneer ik mijn eerste courgette oogst op mijn dakterras. Want nee, ik kan 't niet laten om toch even te meten hoe groot ie is. Als je me morgen vraagt: "Hoe groot dan wel?", dan spreid ik de armen, schouderbreed en voeg er "Minstens!" aan toe. Zo breed als mijn glimlach, zonder meer.

droogte

De droogte en stapels sprokkelhout.
Een bbq die lonkt.
De aubergines die ik rook op de laatste sintels.
Een zingende merel.
De avondzon, smeulend als een cubaanse sigaar.
...
Dolce far niente.
Aubergines, gedept in olijfolie en stevig gekruid met peper & zout. Uitroken tot ze kleuren. Koelkast in.
Daags nadien bij koude pastasalade met feta !