 |
| Sneeuw, in 'n poging m'n huis te muteren tot iglo. |
vrijdag 29 december 2017
icing sugar
Icing sugar grows in my garden. Can anyone bring me a hot waffle & some whipped cream, please?
donderdag 28 december 2017
toet
"... en de dalmatiërs sloegen hun slag, de boom zei "Toet!" en ze leefden nog lang en gelukkig."
(Uit het verhalenboek dat nooit een uitgever vond.)
waterzat
Mijn hond vindt dat het welletjes is: bronchitis of niet, het bos moet en zal vandaag geïnspecteerd worden. Om het uur komt ie als volleerd zielenpoot naar me staren à la "Dit niksen op de sofa, meent ge dat nu écht? ... Ik geef je nog 30 minuten en dan bel ik GAIA!" Zelf ben ik het drinken van water beu. Een halve week verlof verder en de trappist staat onaangeroerd. Antibiotica laat het niet toe. Ik geef de boslucht het voordeel van de twijfel en maak mijn hond dolletjes: laarzen aan en even later bevinden we ons in het woud. Tijdens onze afwezigheid blijkt de rivier buiten zijn oevers getreden te zijn. Met een niets ontziende kracht stormt het water door het woud en de zuurstof in mijn longen. Met mijn neus net boven het woelige water word ik zat van die weldaad. Blauwe chimay pur sang, zonder kans op kater.
dinsdag 26 december 2017
nestarrest
Het nest is leeg. De vogel is gaan vliegen. Mijn hond en ik doen hetzelfde en wisselen het ene nest in voor het andere, daar tegen de Franse grens. Alsof het noodlot die keuze wat sterker in de verf wil zetten, scharrel ik ergens onderwege een bronchitis op. En dus hebben we nestarrest, een week lang. Datzelfde toeval wil dat er een stapel boeken op me wacht. En dus landt het jaar van deze vogel op de sofa, naast de kachel, dampende gember-citroen-theetjes in de aanslag.zondag 17 december 2017
bach
Na het anderhalf jaar tokkelen van kinderdeuntjes meent mijn pianojuf dat ik klaar ben voor een trapje hoger en ik krijg ik een verse lading huiswerk mee: Bach !
Ik waan me een kind in de snoepwinkel, het moment waarop ik proef uitstellend, omdat ik wéét dat het heerlijk gaat smaken. Zondag wordt alsnog een sacrale dag.
zaterdag 16 december 2017
vrwrk
Ik loop de avond vol te mopperen: migraine explodeert in mijn bovenkamer en m'n zaterdagplannen vallen in duigen. Gelukkig zijn er ook zekerheden in Wallonië: dat je de dingen viert als je daar zin in hebt... en daarbij niet hoeft te wachten tot de laatste dag van 't jaar. Dus steken ze vandaag al wat vuurwerk af. Kwestie van mijn verloren weekend te sussen met een sisser.
zaterdag 2 december 2017
radicchio
Radicchio van de bioboer in grove stukken hakken en insmeren met gekruide olie :
* olijfolie extra vierge
* versgemalen zwarte peper
* fractie grof zout
* snuif suiker
15 minuujes grillen op 220°C, et voila, comfortfood van de bovenste plank!
winter
Twee weken, zolang heeft de seizoenswissel geduurd. Enkele stevige buien, een dozijn rukwinden, een portie nachtvorst... De explosie aan rood-oranje-bruin heeft plaats gemaakt voor ijzig grijs. Geen herfstige geuren meer die gemoedelijk mijn hoofd vullen. De koude bijt en de donkerte dringt zich op. Totdat een streep zon de zwaarte doorklieft.
zaterdag 18 november 2017
allée des vaches colorées
 |
| Rue du Panorama, Gonrieux |
Alledaagse taferelen op de boerenbuiten : een stoverij op 't fornuis, een snurkende hond voor de kachel, een bont gezelschap paradeert door de straat... moet er nog wijn zijn ?
woodstock
De zon schijnt, het bos lonkt. Maar we mogen er niet in. Vandaag is een jachtige dag: jagers verknallen hun kruit in het wilde weg, het wild loopt voor z'n leven. Dus verkassen we naar de stilte enkele dorpen verder. Bij het openzwaaien van mijn autodeur waait een heerlijke geur mijn snuit tegemoet. Vers gehakt. De hond kwispelt, wetend dat hij er straks zijn tanden in kan zetten: stokgooien, hij raakt het nooit moe. Love, peace & happiness. In het bos. Het kan.
zondag 12 november 2017
zaterdag 11 november 2017
nie wieder
Het bos mag dan feestelijk kleuren, het is een grijze dag. Terwijl ik naar Wallonië rijd, vertelt een man op de radio hoe hij onlangs zijn vrouw verloor bij een laffe aanslag in New York. Hoe hij verder moet, alleen. "Zie mij hier nu staan, op 11 november. Op Wapenstilstand moet ik mijn allerliefste vrouw ten grave dragen. Symbolischer kan haast niet." Met een krop in de keel, passeer ik het grauwe Charleroi. En de wegwijzer "Cimetière Militaire". Even later sta ik in een desolaat park omringd door honderden namen, honderd jaar geleden in de vuurlinie van laffe aanslagen. "Zie mij hier nu staan," moet het geklonken hebben, daar, toen, thuis.
zondag 5 november 2017
vrijdag 20 oktober 2017
nuts as big as my head
Sinds een weekje heb ik nieuwe buren. Nou ja, noem het eerder krakers: een fluffy stel heeft de walnotenboom in de buurtuin ontdekt. En al wat kraakt wordt er ontheemd. Een professionele verhuisfirma hebben ze niet van doen. Terwijl ik ze zo bezig zie beeld ik me in hoe het zou zijn om een noot zo groot als mijn hoofd tussen de tanden te klemmen én gelijkertijd op en neer in bomen te klimmen en sierlijk over takken te balanceren. Mijn hoofd is te klein om dat te bevatten. Er is duidelijk geen carrière als eekhoorn aan me verloren gegaan.
zaterdag 14 oktober 2017
zondag 8 oktober 2017
oostoogst
Bakken regen en de koelkast vol lekkers van de bioboerin... hét recept om onder te duiken in de keuken.
Paksoi, chinese kool, look&ajuin, wortelen, radijsjes, courgette, citroengras, gember, kokosmelk, bouillon, peper&zout, basmati-rijst...
Laat maar waaien !
zaterdag 30 september 2017
bavarois du bois
Geen paddenstoel die méér uitnodigt om er je tanden in te zetten. De vliegenzwam, de bavarois onder de bomen.
woensdag 27 september 2017
niets is taboe
Elf-dagen-natuur-en-louter-de-mens-daarin. Na anderhalve week vakantie waag ik het om mijn laptop weer open te klappen. Na de heerlijke digitale stilte valt het me op hoe agressief visueel het net is. Banners onder, boven, links en rechts op het browser-scherm flikkeren als hoogdagen op de sinksenfoor. Na de heerlijke elfdaagse leegte wordt mijn ooghoek gevuld met een beloftevolle titel "42 practical ways to improve yourself". "Could it get any better than this?" reflecteer ik tot mezelf. Omdat de titel me tot glimlachen beweegt en omdat ik toch niks anders te doen heb, lees ik na twee kliks volgende aanbevelingen:
1. Read a book every day.
2. Learn a new language.
3. Pick up a new hobby.
4. Take up a new course.
5. Create an inspirational room.
6. Overcome your fears.
7. Level up your skills.
8. Wake up early.
9. Have a weekly exercise routine.
10. Start your life handbook.
11. Write a letter to your future self.
12. Get out of your comfort zone.
13. Put someone up to a challenge.
14. Identify your blind spots.
15. Ask for feedback.
16. Stay focused with to-do lists.
17. Set Big Hairy Audacious Goals (BHAGs).
18. Acknowledge your flaws.
19. Get into action.
20. Learn from people who inspire you.
21. Quit a bad habit.
22. Cultivate a new habit.
23. Avoid negative people.
24. Learn to deal with difficult people.
25. Learn from your friends.
26. Start a journal.
27. Start a blog about personal development.
28. Get a mentor or coach.
29. Reduce the time you spend on chat programs.
30. Learn chess (or any strategy game).
31. Stop watching TV.
32. Start a 30-day challenge.
33. Meditate.
34. Join Toastmasters (Learn public speaking).
35. Befriend top people in their fields.
36. Let go of the past.
37. Start a business venture.
38. Show kindness to people around you.
39. Reach out to the people who hate you.
40. Take a break.
41. Read at least 1 personal development article a day.
42. Commit to your personal growth.
Ik lees dit met grote verwondering: het tijdsbestek van deze (vermoedelijk werkloze) weetal bestaat uit weken die minstens 9 dagen tellen, en dagen van 27 uren elk. Ik lees dit met grote tevredenheid (en medelijden voor diegenen die dit soort bullshit slikken): ik ben specialist in het ten uitvoer brengen van het ontbrekende doch belangrijkste actiepunt: niksen. Hoe louterend kan het zijn compleet niks te doen, staren naar de ochtendmist, nippen van verse koffie, luisteren naar stilte en verder ... nog wat staren naar de ochtendmist? Helaas blijkt dat niet sexy, onhip en zóóó beschamend passé. Niksen? wat een taboe!
Ik gedij goed in taboesferen. En klap mijn laptop weer toe.
dinsdag 19 september 2017
dagbladklap
De bomen mogen dan wel zwijgen in alle talen, de varens nemen geen blad voor de mond:
"de herfst komt eraan !"
zondag 3 september 2017
zaterdag 2 september 2017
donderdag 17 augustus 2017
zondag 13 augustus 2017
zondag 6 augustus 2017
op hete kolen
 |
| Louis, op hete kolen |
Als je blik meer zegt dan duizend woorden, dan is de kans groot dat je Louis heet en geen geduld hebt.
Abonneren op:
Posts (Atom)