De zon schijnt, het bos lonkt. Maar we mogen er niet in. Vandaag is een jachtige dag: jagers verknallen hun kruit in het wilde weg, het wild loopt voor z'n leven. Dus verkassen we naar de stilte enkele dorpen verder. Bij het openzwaaien van mijn autodeur waait een heerlijke geur mijn snuit tegemoet. Vers gehakt. De hond kwispelt, wetend dat hij er straks zijn tanden in kan zetten: stokgooien, hij raakt het nooit moe. Love, peace & happiness. In het bos. Het kan.
