Na regen komt... meer regen. Zo liet de zon het vandaag althans uitschijnen. Ik rep me tussen de buien door om het onkruid in mijn tuintje in te dammen. Grom om de te korte tussenpozen. Mijn Ardeense buren gniffelen om die vreemde Vlaming die almaar werkt, zelfs met dit regenweer. Geïntimideerd door de weergoden besluit ik het onkruid tot kruid om te dopen en laat het begaan. Brandnetels en paardenbloemen... ze zullen in soepen en salades belanden, deze zomer. Verdiept in onkruidkunde druilt de dag verder en draait de aardkluit door. Bij het sluiten van de registers steekt de zon alsnog vurig de kop op. De vogels beginnen spontaan te fluiten, gecharmeerd door de schone aan de horizon. Een avondse kers op de taart.
