Het firmament is vandaag opnieuw zo zwaar bepakt, dat ik de lucht bijna hoor zuchten. Geruisloos kreunend onder haar eigen gewicht. Alsof de sterrenhemel een hoepeljurk van wolken draagt en maar met moeite boven het natte land voortschrijdt. Naar het Oosten, waar morgen de zon verschijnt en hopelijk ook een luchtiger tenue.
