gonrieuxfeu

het eerste vuur in Gonrieux (merci Nestor Martin!)

snow is in the air

 

Eind november, Gonrieux. Sneeuw hangt in de lucht. Terwijl de winter langs het drassige paadje het bos in kruipt, lijken de planten hun laatste spatje kleur uit te persen. Nog even alles geven om daarna in slaap te dommelen. En te dromen.







rode bessen en een hond die truffels zoekt





piep

huisloos

Ik ben huisloos. Akte getekend bij de notaris. Sleutels afgegeven. De bib van Merchtem registreert mijn paspoort als zijnde Antwerps. Het recyclagepark in Deurne scant diezelfde chip dan weer als "ongekende bewoner". Ik zit ergens tussenin. Dolend. De hond in de achterbak van mijn berlingo'tje deelt mijn zoeken. Hij duwt zijn natte neus in mijn nek "gaan we nu naar huis?" en ook "ik wil eruit".

Dus stoppen we ergens in no-mans-land. Ten velde. Het herfstzonnetje toont haar grafische talenten, streelt mijn gezicht met de laatste najaarswarmte, doet het landschap schitteren.

De bomen schipperen tussen de seizoenen, ééntje met en ééntje zonder bladerdek boven mijn hoofd uittornend. Dak versus dakloos. Maar altijd met weids gespreide takken, me verwelkomend. De natuur als mijn altijd aanwezige thuis. Wat heeft een hoop bakstenen dàn nog te betekenen ?

ongeziene onbeschaamdheid

Ik hou mezelf normaliter ver uit de buurt van koningshuizen en ander royaal gespuis. Maar het zootje kan het blijkbaar niet laten om onzinnigheden "in your face" te kotsen. Oud-koning Albert laat vandaag weten dat hij niet rondkomt met zijn 923.000 euro. Ik vraag me af hij ondertussen een sociaal tarief heeft aangevraagd bij Electrabel ? En een kortingkaart om te treinen ? En of hij wekelijks bonnetjes uit de reclamefolder knipt "sweater uit de Zeeman nu voor 7,99 euro ipv 9,99" ?

Maar laat dat dan zijn dementerende geest zijn waarvan de radertjes niet meer netjes op een rijtje zitten. Echter, als zijne majesteit zijn schamele dotatie daarbij afdoet als een teken van "ondankbaarheid", dan ontploft mijn hoofd. Waar liggen die overrijpe tomaten ? Deze jup vrààgt om groenten op zijn smoeswerk. Dan hoeft ie vanavond alvast geen honger te lijden. Bon appétit, sire !

woods on fire

ochtendgloren in merchtemse achtertuin

zonderzielen

Allerheiligen, Allerzielen. Buiten miezert het. Net als binnen. Ik pak de biezen en valiezen en daarmee verdwijnt ook de ziel uit mijn huis. De thuis van voorheen klinkt niet meer. Ze galmt, zo zonder doorwinterde sofa, zonder de met-wijnglasafdruk-op-eiken keukentafel, zonder boek naast het verdwenen bed. Geen verse soep op het fornuis. Geen koekjes in de oven. Geen geur van pas gewassen lakens. Geen niks meer. Wat rest is leegte, met de herinnering aan wat was. Vaarwel Merksem. Het gaat je goed.

 

architecture en pilotis

Landelijke interpretatie van het modernisme
ofte, ziehier mijn nieuwe thuis : Merchtem!

wonderwoman

Ik ben een ochtendmens: eens wakker snuif ik het krikken van de dag als ware het 't lijntje nodig om de dag goed te beginnen. Junk voor dag & dauw. Met 'n hang naar wisselseizoenen: vol van kleur, op 't kantelen van dingen.

Om 06u45 in Boortmeerbeek bijvoorbeeld. Dan waan ik me wonderwoman, klaar voor 't lunapark "wereld". Met een shotje koffie als kickstart. En niks kan me nog gebeuren.

my office (with  a view) at 07:00am