Sinds een week of twee heb ik mezelf gebombardeerd tot etikettenlezer. Of beter: één van die goeie nieuwjaarsvoornemens is uit de verdringing ontsnapt en dus doen we -dat voornemen en ik- verwoede pogingen om een maandje "sugarless" door het leven te gaan. Geen sincure want je mag meteen alle charcuterie, sauzen van DevosLemmens, bouillonblokjes en aanverwante soepen en zoooo veeeeeel meeeer van je menu schrappen. Als je ziet wat de industrie tegenwoordig door onze vreet draait, dan kan je alleen maar concluderen dat we leven in een maatschappij die de pedalen aan 't kwijtgeraken is. En telkens als je denkt: "nu heb ik 't ergste wel gehad," weet de voedingsindustrie je toch weer een loer te draaien. Zo check ik afgelopen weekend mijn wijnvoorraadje... Druiven hebben hun monopolie duidelijk verloren : ziehier de melk en eieren in flesformaat ! Dàt, tesamen met het feit dat de betreffende bottelarij 't in 19 talen op z'n etiket vermeld, ... mnja, dan ga ik vanavond toch liever voor de fluo rosé cremant (mét sulfieten en zònder omelet).
