Als er iets is waar ik geen held in ben, dan wel reisverhalen vertellen. Of beter, vertellen over je vakantie met zulk enthousiasme dat je luisteraars stande pede een ticketje boeken richting oord van verhaal.
Niet dat vakanties mij niet enthousiasmeren. In tegendeel, ze doen alles wat ze moeten doen: batterijen opladen, jezelf hervinden, ... en vooral lange tijd nazinderen. Maar dat overbrengen na de typische "en oe wast?" Moeilijk. Omdat de dingen die de moeite zijn, zelden overeenstemmen met wat je in de globetrotter vindt. Voor de thuisblijver klinken mijn twee weken in 't hoge noorden allicht banaal en alledaags.
Misschien kan ik alleen maar aanraden om te gààn. En stukjes terug mee te nemen naar huis. Geen lokale must-haves of toeristische prullaria. Maar 't banale alledaagse van ginder ver. Zo wordt 't alle dagen vakantie in je keuken. Een ClubMed van de bovenste plank.
zoets op een regenachtige dag |