zondag 25 maart 2012
unnongerke
En toen kwam de man thuis, met 'n'ongerke, na het jagen in de jungle daarbuiten.
En dus stilt de vrouw dat'ongerke, vooraleer ze zelf verslonden wordt.
Iedereen content.
De dingen zijn simpel, als inhoud er niet toe doet.
woensdag 21 maart 2012
printong
 |
| Bruselia Schaarbeek |
Sinds enkele dagen ligt dit pand op mijn weg naar het werk. Verbaasd was ik wel, toen ik 't de eerste keer passeerde. Wie wil er nu als een sardientje in zo'n toren wonen? En ja, de bomma'tjes hebben hier -vanachter hun gordijntjes- genoeg te beloeren om de hele theekransnamiddag mee te vullen. Misschien zelfs te veel panorama om rondgeroddeld te krijgen. (Al begon die winterkou een toch wat uitgemolken onderwerp te worden.) En zo rees er vanmorgen een nieuw mopperthema op: de zon. "Ah non, le printemps et le soleil et les allergies... je n'aime pas ça, hein!" Dus worden de zonnetenten uitgerold, als uitgestoken rode tongetjes, hun malcontentement etalerend.
Benieuwd wanneer de frigo-box opduikt, de sandwiches worden gesmeerd en de koers richting blankenberge volgt...zondag 18 maart 2012
la vie explosée
Soms is t' leven als luikse pens: op een onverwacht moment ontploft het en daar sta je dan. Schatterend omdat het er niet uitziet. Bevrijd omdat je van niks kan herbeginnen. Want niks is wat het is: een begin, een schone lei, een proper pan. En smaken doet het sowieso. Zeker met spinazie en champs en curry. Want de saus smeert de goesting. Naar meer. Naar nog. Experimentjes, al dan niet ontploffend.
vrijdag 16 maart 2012
buckle*up
"Ontwerp eens een tas voor mannen," zo luidde de opdracht van de Mookum Murse Challenge. "Ach, wat doet een workaholic zoal tijdens een weekje verlof?" Geprikkeld door 't idee laat ik me verleiden om een poging te wagen. Pokend in mijn inspiratie en associatief denken plopt "Once upon a time in the west" op. En het Morricone-deuntje. De zoektocht naar het mannelijk equivalent van de feminin sacoche landt dus bij cowboys. Vraag me niet waarom. Misschien omdat ik masculine wezens niet meteen met Gucci of D&G associeer? Omdat ik wel eens in stereotyp denken verval? Of net niet? En is dat dan erg? Overtuigd dat er erger dingen zijn eindigt het ontwerp in iets dat veel weg heeft van een hedendaags holster. Eat that, fella's of the urban western ! Nu nog hopen dat de jury op 21 maart het weet te smaken (en me niet vraagt een bijhorend paard te verzinnen). Thumbs up, or I'll shoot yah ! |
| Voor bijhorend youtube-filmpje klik hier |
donderdag 15 maart 2012
permis avant la lettre
" In Wallonië is 't de gewoonte om eerst de aannemers uit de regio te melden dat de bouwaanvraag werd goedgekeurd, en dàn pas de bouwheer/vrouw ..." zo getuigen de franstalige felicitaties vandaag in de brievenbus.
Die dekselse Elio-landers toch, maar soit. De voorbode van 'n gunstig advies mag dan communautair verschillend zijn, de kolonisatie van 3 aren Namen komt weer een stukje dichterbij, hourraaa !
dinsdag 13 maart 2012
terraskedoen
 |
| De hond snapt er niks van, heeft pleinvrees, al waait dat wel over (bij de geur van gegrilde saté's). |
Een terraske doen om een terraske te kunnen doen. Zo begon ik gisteren met het aanleggen van zo'n stenen vlakte. Wat moest ik anders met die palletten stenen die ik recupereerde tijdens de verbouwingen? Een recuperatie van tijd ook. Want terwijl de bakstenen stuk voor stuk door mijn handen gaan, zie ik kleine historiekjes passeren. Het ingebakken roet van de oude schoorsteenmantel. Of de afdruk van kindervingertjes, handjes die tachtig jaar geleden de klei in vormpjes drukten en vervolgens naar de oven zeulden. Of de massa slakken die winterslaapdronken huishouden in de voegen. Of een vergeten plug. En mortel met paardenhaar. Alsof een terras aanleggen een reis doorheen flarden geschiedenis is, momentopnames waarmee je zelf een verhaal kan breien. Een trui die zich rij voor rij voor je uitspreidt. En je warmpjes aan de voeten ligt, in die zonnige toekomst die zomer heet. Waar vorig jaar nog een mistroostige badkamer op instorten stond, groeit nu een plekje waar het heerlijk keuvelen wordt. Bij een bbq'tje. Een glaasje cabernet. En goed gezelschap.
maandag 5 maart 2012
bye bye pie part two
 |
| 3 eieren * 2 pakjes vanillesuiker * 200 gr suiker * 200 gr zelfrijzende bloem * 120 gr boter *** mengen en voor 2/3e in beboterde en bebloemde vorm gieten *** overig 1/3e mengen met 75 gr pure chocolade (gesmolten au bain marie) *** toevoegen in de ovenvorm *** klein uurtje bakken op 160°C in voorverwarmde oven |
bye bye pie
 |
| Het toetje bij de koffie, morgenochtend te Mechelen |
Afscheid nemen, ik ben er geen held in. Nu de countdown quasi rond is en het einde in zicht, blijft het vreemd om het bedrijf de rug toe te keren. Alsof je het stukje hart&ziel dat je er gewillig in investeerde, achterlaat. Dat je niet je hele zelf mee hebt wanneer je de deur achter je dichttrekt. De collega's die je drie jaar lang vergezelden in je plan van layers, lijnen, punten, komma's, scheppen, scherpen, vloeken, schrappen en herscheppen... Soms wat moeizaam maar meestal plezant. "Tiens, heb ik alles wel mee?" Wetende dat de nieuwe bende idem dito is, maar toch: mixed emotions. Wat beter dan een marmercake om sympathie voor de werkvloer te verwoorden? Een beetje dit, een beetje dat, maar vooral: dank ES'ers!
catpower
Abonneren op:
Posts (Atom)