Halverwege bouwverlof. Ruim een week zit ik gevangen in mijn zieke lijf : de trap op gaan lijkt een uitputtingsslag, mijn bed uitkomen onoverkomelijk, eten een noodzakelijk kwaad, voldoende water drinken idem dito, imodium de vaste waarde, zeteltje&boekjelezen het enige haalbare tijdsverdrijf. Met het uitlezen van een simpele thriller, ebt uiteindelijk ook de buikgriep weg.
En dan begint de langverwachte vakantie... In een kopje dat ik van mijn lief kreeg, dampt hete koffie. Een nieuwe lading boeken wacht op mijn gretig oog. De tuin is bewolkt maar de bloemen heten me zonnig welkom. De hond droomt aan mijn voeten. Het boke brie smaakt... Alsof dalen passeren je hoogtes doet waarderen, zelfs met de voeten op de grond, hier in de tuin.