Ooit moet een vorig bewoner besloten hebben: "Als ik nu eens een kot om te kakken in den hof zet, dat zou toch wel gemakkelijk zijn, nietwaar?" Wat later zou ie een golfplaten dakje tussen dat kleinste kamertje en de keuken timmeren. "Dan kunt g'ook in 't nat seizoen droog uw gevoeg gaan doen." Nog wat verder in't leven van familie Z en na de geboorte van de zoveelste spruit menen ze dat wat extra bergruimte van doen zou zijn... En voila, we breien verder. En een duivenkot. En een bijbouw bij 't kot. En een bijbouw bij de bijbouw bij de bijbouw. "Mia, vindt ge't niet wat donker in de keuken? Ja, hé? En als ik nu eens twee koepels bricoleer in 't dak? Dan zien we tenminste wat we zeggen... En 'k zal er dan met den ene ook een extra laagske roofing op branden. Of twee, ge kunt maar beter 't zekere voor 't onzekere nemen, nietwaar Mia?"
X aantal jaren later: de beuk erin en CTRL A - DELETE.
Een gapend gat prijkt tussen mijn kabouterhuisje en dito tuintje. Eén ding is zeker: ik ga de Jacques Wirtz in mezelf moeten aanspreken om via deze vrijgekomen vlaai vloer 't huisje-tuintje-boompje weer tot één geheel te verweven.