soirée colorée

geelzucht

De tuin en de invasie van geel

vergane glorie

rosse vonk

stressseb

Nadat mijn mopperende heup de partituren een paar weken uit mijn aandachtsveld heeft verdrongen, zit ik deze ochtend weer aan het klavier. Het boek valt spontaan open op de pagina waar ik het laatst was gebleven en de nota van de docente laat er geen twijfel over bestaan: ik moet een schrijfsel van mister Bach binnen zeven weken in de vingers hebben (tezamen met het bollenwerk van Tchaikovsky & Duvernoy). Een kleine paniekaanval valt me te beurt: 52 dagen voor 32 maten, zo'n anderhalve dag per maat dus. En vanwaar komt het woord "maat" eigenlijk? Sebastiaan B. is allesbehalve mijn maat. Hij werkt me eerder op de heupen. Muziek als medische aandoening... Die afspraak bij de orthopedist komt geen tel te laat.

petits pétales

De lente neemt haar tijd in de Ardennen. Geen ontploffing van bomen en bloesems. Hier, diep in het bos, komt ze met kleine gebaren. Een frêle lila tussen steentjes, een wilde aardbei onder de bramen, een botergeel langs de oever... ik waan me een hommel, dol op die bescheidenheid, zoemend met mijn lens.

bruin in bruin op bruin

Wanneer ik deze foto neem, bedenk ik dat de drie tinten bruin straks ook hun intrede doen in mijn pas geschilderd huis. Ik besluit vervolgens dat muren "witten" een sterk overschat fenomeen is.

ree trouvé

En toen, te midden van het bos, net naast het wandelpad : een reetje !
(gevonden met behulp van de neus van de jongste viervoeter des huizes) 

s

Enkele maanden geleden kreeg ik een letter cadeau voor m'n verjaardag. Een S. Geen E, geen T, neen, een S. Vanmorgen lacht de letter me toe, lonkend naar het vers brood en dampende koffie. Het blijft een vreemd en irrelevant object, want  nu, maanden later, is er nog steeds geen S in mijn naam geslopen. De S van sjokola? Of van stress en slaap- en serotoninetekort van de superwoman die zoekt naar strategieën om de winter schaakmat te zetten? Geen idee wat mijn vrienden bedoelden met die S. Misschien hou ik het gewoon bij de S van Simpel, als proef van de toekomst. Bij die gedachte breek ik de letter in twee en wordt ze alsnog de mijne.