tournesol

Of hoe een cadeau van vorig jaar (de pitjes!) tot leven komt...

Ik woon aan de juiste kant van de landsgrens en dus vindt DeStandaard het de moeite om elke vrijdag- en zaterdagochtend een krantenman diep in Wallonië te sturen, voor mijn portie vlaamsche gazet. Deze ochtend staat me naast de weekendbijlagen een zomers extraatje op te wachten: de brievenbus wordt geflankeerd door de eerste zonnebloem. In vol ornaat, vrolijkheid in-your-face! Ik hoop dat het besmettelijk is en het nieuws van de dag navenant... Alvast bedankt, Bart, voor je zonnige voorzet!

fuc

Chalet romantique à la campagne

suikerspin

Na de brouwerij van Chimay, een nieuwe trekpleister in mijn regio : de suikerspinstomerij !

Open op vollemaandagen en zolang de voorraad strekt.

911

negen windmolens, één schoorsteen, één vuurbal

daarom

Met de regelmaat van de klok krijg ik de vraag : "Maar waarom woon je -of all places- zo ver, in Wallonië?"

Waarom? Daarom!

ginrieux

Terwijl de buren hout sprokkelen om des winters hun huizen te verwarmen, pluk ik de dreef kaal om er bokalen mee te vullen. Ieder zijn manier om't warm te houden. Gonrieux ? Ginrieux !!!

Jenever van meloen & citroentijm:

* bokaal 3/4e vullen met meloen

* laagje kristalsuiker eroverheen

* handje verse citroentijm toevoegen

* aanvullen met jonge jenever

* drie maanden laten trekken op 'n donk're plek

Jenever van braambessen, pruimen & rozijnen:

* idem dito

koebiëste

Na een heerlijke zonsopgang van het zoetste roze, trek de dag zich op gang. Een zenuwachtige boer komt her en der koordjes spannen, verbeten trek om de mond. Voorbode van de bonte stoet die even later door de straat paradeert. Naar het gras aan de andere kant van de berg. Da's groener.

Het leven is hier eenvoudig, als je de touwtjes in handen hebt.

  

sunrose

schwrzwld

schwarzwald im ardennen

park

... de dag dat de bomen in het bos parkeerden ...

dat

tomaatchampignonajuinhamwortelcourgettemozzarellabasilicumemmental
voor

Dat het regent vandaag. Dat het te koud is voor de tijd van 't jaar. Dat die koude in mijn voeten kruipt. Dat mijn voeten dat niet tof vinden. En ik ook niet. En mijn hond ook niet. Want dat dat wil zeggen dat we niet buiten gaan. Dat dat dat ...

Dat dat reden genoeg is om me op een bom te gooien. Een caloriebom, uit de oven. Dat dat lekker is, die explosie van aroma's in mijn huis en smaken op mijn tong. Dat 't nog maar even blijft regenen. Buiten. Dat mag.

tomaatchampignonajuinhamwortelcourgettemozzarellabasilicumemmental
na

bug's ball

Van alle torretjes in het bos zijn de mestkevers de meest intrigerende: nergens zijn ze te bespeuren, totdat een zwijn een drol dropt. Ho maar, dàn is het feest! Uit alle richtingen komen ze gekropen: opgeblonken en met een gevoel voor richting om U tegen te zeggen. Hoe doet dat onderkruipsel dat toch, zo zonder gps of google-maps? Terwijl in het bestaan van de humane soort Tinder en consoorten nodig zijn om "de andere" te vinden, vinden deze creaturen mekander als spelden in de (hooi)berg stront.

Ik neem me voor nooit meer te zeggen dat ik "in the shit" zit. Het blijkt een beloftevol omen...

parfois

Ergens in de nacht
en wanhoop op de wegen
kruipt het duister in mijn hoofd.

dokter bibber

Ik breng valavond door in de tuin, laptop op schoot, werkend. Want de baas vraagt me om de planning van de lopende projecten (en meer in mijn agenda?), terwijl mijn huisarts me gisteren waarschuwt dat mijn hartklachten vragen om een alternatieve planning (en minder in mijn agenda!). In gedachten verzonken kijk ik even op van het scherm en tuur de hemel in. Onscherp. Ik krijg het beeld niet scherp. Hoe ik ook knipper met mijn ogen de wolken ogen als een bewogen foto. Tot ik merk dat de hele buurt wél haarscherp staat. De wolkenbreier heeft vandaag de daver op't lijf. Dat stelt me gerust: ik ben niet de enige met mankementen. Het waait wel over. Morgenochtend sta ik op met een helder firmament, klaar!