Ik noem 'm Françios Le Méchant en ook hier zit hij er compleet naast, de weerman. Het is géén natte zaterdag en dus kunnen we wèl gaan wandelen in de bossen (ipv een deadline af te werken).
Hoewel de bomen nog warmpjes met hun moswollen sokken in de turf staan slapen, komt de lente elders het mooie weer maken: sneeuwklokjes melden dat er onder het dorre bladerdek een bron van leven ligt te gisten. Zo ruikt het ook. Dat is een zwartglanzende kever niet ontgaan. Hij kruipt uit zijn holletje op zoek naar een bol mest om door te ploeteren. 't Moeten niet alle dagen pannenkoeken zijn...
