 |
| Met dank aan Jeroen M. |
Onze pa was jarig eerder deze week. En moederkesdag hadden we twee weken geleden per sms gewenst, dus dat was wat magertjes. Dus boekten we zondagnamiddag als Temse-dag.
 |
| 250gr zelfrijzende bloem - 60gr havermout 1 pakje vanille suiker - 1 ei - 120gr zachte boter pure chocola, in chips of zelf gebroken 20 minuutjes op 180°C |
Wat geef je een gepensioneerd stel nog cadeau tegenwoordig? Zelfs de uitdrukking "ze hebben alles al" is hopeloos achterhaald. Ik besluit terug te keren naar mijn naïeve kindertijd en zelf iets in mekander te flansen. Hoeveel knutselwerkjes hebben destijds niet aan de keukenmuur hangen blinken, totdat ze ver voorbij het vergeeld stadium waren? Desalnietemin vonden mijn ouders plezier in de schepsels van hun creatieve kleuter. Voor herhaling vatbaar dus en hoewel 't gewaagd is om mijn ouders -en dan vooral mijn kookweetalmoeder- iets te eten cadeau te doen, kan ik niets beters verzinnen dan hen te verrassen met chocolate chip cookies. Jeroen Meeus maakt me wijs dat 't een fluitje van een cent is, dus voila, zondagochtend dis ik mijn kommen op vanonder 't stof. 't Lijkt een eeuwigheid geleden dat ik in de potten stond te rommelen. Geen tijd gehad. Mijn bescheiden aanrecht lijkt zich te rekken om aldoende een goeie landingsbaan der baksels te zijn. En zo geschiedt.
Enkele uren later friemelt mijn mams de authentiek verpakte (in bakpapier met touwtje errond) koekjes los en glundert om wat op haar schoot ligt. "Hmmmm," ontglipt haar lippen, smakkend ongeduldig om de eerste te proeven.
Daar doe je't voor. Ik kom thuis in mijn "zijn" dat lange tijd op reis was. Home sweet home. Long time no see. En van plan hier langdurig te blijven.