Soms kan je dat hebben, dat een uitspraak je met verstomming slaat, wetende dat je 'r niet mee instemt maar tegelijkertijd geen stem vindt om ze te weerleggen. Onlangs waaide er weer zo ééntje m'n bovenkamer binnen: "...want geef toe, vanaf 't moment dat je geboren bent, ben je begonnen met doodgaan..." Niet meteen een lolbroek, zo dacht ik. Een waanbeeld, weet ik nu. Want wat anders zijn bijvoorbeeld nieuwe inzichten dan schoppen onder je kont, een schop naar een nieuw begin, een start in een start in een start. En hoe meer starters, hoe voller het weten. Met 'n nieuw inzicht als kers op de verjaardagstaart.
 |
| Eikesdalsvatnet, Noorwegen, najaar 2012 |