zondag 30 januari 2011

air france

houterig stel

reflectie

Ik sta er weer van versteld wat 't met een mens doet: wekenlang gaangaangaan, doendoendoen, full force ahead. Alsof je een tijdje "verstand op nul" zette en je jezelf ongemerkt voorbij liep om die deadline te halen.
En als je'm haalt? Alles valt stil. Het grote niks keert weer. Het denken hervat zichzelf. Gemengde gevoelens doemen op.
Maar dan holt je viervoeter je onbezonnen vrolijk voorbij. Na't wachten op 't passeren van de storm. Dat geduld om dat gedoe. "Still like you after all," lijkt ie tijdens een langverwachte wandeling door de velden te hijgen.
De dingen hernemen zich. Mezelf incluus.

sinatra

The tree that did it my way
( Wie verzint zo'n bordjes eigenlijk ? )

zaterdag 29 januari 2011

vernissage

Vandaag om 14u, vernissage van het Museum van het Afscheid.
Den Drijhoek, Eikenstraat Geel.
Allen daarheen !

zaterdag 22 januari 2011

in de wolken


Soms lijkt alle goeds plots aan je voordeur te staan.
Of misschien stond het er al een tijdje, maar komt het nu pas in je op die deur te openen.
Of misschien stond het door een kier naar binnen te loeren en doet een rukwind die finale gooi over de drempel.
Hoedanook...
Soms lijkt alle goeds plots aan je voordeur te staan en komt het onverwacht maar welkom thuis.

zondag 16 januari 2011

zaterdag 15 januari 2011

happyman


1 offday
+ a big mug of coffee
+ clay
+ loss of doubts about yourself
+ reconversion of an offday into creativity
+ a nice call of someone who likes you
+ the idea of diner for two
+ a hot bath

= Happyman

moemoe

"Moemoe doet een middagdutje",
ontwerp uit "the Study of Fading Memories",
Museum van het Afscheid

dinsdag 11 januari 2011

mummy




Een gescheurde neusvleugel en een afgerukt oor...
Ik heb al gehavender mummies uit hun verpakking zien komen.

zondag 9 januari 2011

museum van het afscheid

Open op 29 en 30 januari én alle weekends in februari, van 12 tot 17u
Den Drijhoek, De Eik, Eikenstraat, Geel

dinsdag 4 januari 2011

krak boem

Speelreglement in Drijhoek Geel

verdwijntruc

Een kindergekte en hels gejoel door 'n dozijn belhamels, daarin raakte ik vanmiddag verzeild.
"Hoe ging die verdwijntruc ook alweer, met die kast waar de mormeltjes instappen en nooit meer uit tevoorschijn komen ? Wààr is die kast !?" ging er door mijn hoofd.
Totdat ik de schemering opmerk. Het warmroze aan de horizon. Door aangedampte ramen. Een waas van parels. Twee druppels als tranen door het binnenpretje.
En ik weet weer: die verdwijntruc ? Hij zit in mezelf !



zaterdag 1 januari 2011

fading in progress

Kwestie van 't jaar heerlijk klooiend met klei te beginnen ...
... in the company of some grumpy old men.