maandag 20 september 2021

letterfretter

De natuur in de Ardennen, je moet al een behoorlijke stresskip zijn om niet vatbaar te zijn voor haar helende werking. Maar hoe helend dit stukje planeet ook is voor de mens, de mens bezorgt er stress aan een ander schepsel: de sparren.
Met de droogte van de voorbije jaren, is het dorstige naaldbos op de hoogste toppen gevoelig geworden voor de kunstenaar onder de kevers: de letterzetter. Hij nestelt zich onder de schors van een verzwakte boom en laat er zijn eetpatroon letterlijk de vrije loop. In zijn schoonste schrift baant hij er zich een weg in de sapstromen, etst zijn brieven in de bast, tot de uitgeputte boom 't opgeeft, z'n schors loslaat en ... sterft.
Zo treft ik vanmiddag een kerkhof aan, temidden van het woud. De grond bedolven onder houterige berichten, onontcijferbaar en tegelijkertijd erg duidelijk. Helaas.