dinsdag 21 september 2021

zeemémé

Het is jaren geleden dat ik de kust opzocht. Omdat m'n honden de zee nooit eerder zagen en omdat ik me afvraag hoe ze zouden reageren op die grootse vlakte, springen we vandaag de auto in en stranden enkele uren later in De Panne. Onze drie paar ogen zijn non-stop gericht op het water, de golven, de kleuren in de diepte, ... Een zeemeeuw slaakt een kreet. Berta speurt de einder af op zoek naar ... niks ? We turen en turen in de verte tot onze oogbollen er bijna uitrollen.
Tot we een vreemd fenomeen ontmoeten: de zeemémé. Renée vindt ze maar niks en mompelt een ingehouden grom. "Een zeemémé, wat moet ik daarmee?". Op doktersvoorschrift -om de reumatis te verzachten- verlaat de zeemémé haar appartementje op de dijk voor een dagelijkse strandwandeling. Zij stapt en ploegt doorheen natte zand. Er moet en er zal gewandeld worden. Geen hond (letterlijk) zal hen ervan weerhouden. De zeemémé, soms alleen, dikwijls met z'n tweeën. En hoewel je niet om de watervlakte heen kan, de zeemémé' kijkt niet. Niet naar het water of de golven of de kleuren in de diepte, ... want dat ... had de dokter niet voorgeschreven.

de zeemémé

maandag 20 september 2021

letterfretter

De natuur in de Ardennen, je moet al een behoorlijke stresskip zijn om niet vatbaar te zijn voor haar helende werking. Maar hoe helend dit stukje planeet ook is voor de mens, de mens bezorgt er stress aan een ander schepsel: de sparren.
Met de droogte van de voorbije jaren, is het dorstige naaldbos op de hoogste toppen gevoelig geworden voor de kunstenaar onder de kevers: de letterzetter. Hij nestelt zich onder de schors van een verzwakte boom en laat er zijn eetpatroon letterlijk de vrije loop. In zijn schoonste schrift baant hij er zich een weg in de sapstromen, etst zijn brieven in de bast, tot de uitgeputte boom 't opgeeft, z'n schors loslaat en ... sterft.
Zo treft ik vanmiddag een kerkhof aan, temidden van het woud. De grond bedolven onder houterige berichten, onontcijferbaar en tegelijkertijd erg duidelijk. Helaas.

zaterdag 11 september 2021

ladderzat

 De badmeester was z'n ladder zat en dumpte 'm in het bos...

... ergens in Oignies-en-Thiérache.