zondag 18 november 2018
bladvanger
Het is ijskoud, waardoor de bosgeuren dieper in onze neuzen dringen. De hond wordt gek van al die aroma's: een moment bevriest ze, snuift, en begint vervolgens te hollen, haar snuifsel achterna. Ogen zwijmelend halfdicht, oren flapperend in de lucht, een tong die alle kanten uitgaat. Vijf uren lang. De buit? Een bonte verzameling bladeren in haar pels. En wat takken. "Je moet érgens beginnen, voor een winter-BBQ, toch?"
zaterdag 17 november 2018
dinsdag 16 oktober 2018
maandag 15 oktober 2018
leesvoer 2.0
Vooraleer we naar Wallonië vertrekken, drentel ik de bib binnen, met een klein hartje. Ik leg uit dat ik dat ene boek niet kan inleveren. "Mijn jonge hond heeft 't verslonden, of althans, er een twaalfdelige versie van gemaakt." De loketbediende kan ermee lachen. "Leesvoer," gniffelt ze. En dat ik ofwel zelf een exemplaar in de boekenwinkel haal, ofwel de prijs van het boek betaal. Ik verkies het laatste. "En wat zal ik als reden ingeven?" Zonder mijn antwoord af te wachten, zie ik de dame het hele relaas uittypen. Tot ze abrupt stopt met tokkelen. "Nou ja, dat krijg ik allemaal niet in het vakje getypt." Waarna ze de delete-toets ritmisch mismeestert en vervolgens "Verlies!" uitroept. "Ik schrijf gewoon VERLIES, dat is wat korter en klinkt beter, toch?" Ik knik haar bevestigend toe en vereffen mijn schuld. "Allez, da's dan dat. Misschien voor je volgende lading boeken iets kiezen dat wat zwaarder op de maag ligt?" en ze buldert het uit.
Een halfuurtje later zet ik koers naar de rand van't land, met vers voer in de picknickmand.
woensdag 10 oktober 2018
leesvoer
Mijn jongste hond verslindt boeken. Letterlijk. "Vraag het aan het stof" van John Fante is vanaf nu een boek met een hoek af. "Allicht had de schrijver het ook zo bedoeld," sus ik mijn schuldgevoel. Na het bijeenscharrelen van de stukjes tekst, kijkt Berta me vragend aan: "Is er nog leesvoer ?" Ze heeft de smaak te pakken.
woensdag 3 oktober 2018
zaterdag 29 september 2018
uitje
Terwijl de hardnekkig groene blaadjes baden in de zon, regent het hazelnootjes, beukennootjes, eikels, overjaarse dennenappels, ... Mijn jongste viervoeter wordt gek van al dat gekletter, zeker in combinatie met de geur en het geritsel van de everzwijnen die zich schuilhouden tussen het kreupelhout. De oudste laat betijen en geeft me een veelbetekenende blik: "Die rosse, heeft die ook een UIT-knop ?"
donderdag 27 september 2018
moon river
Terwijl ik me verdiep in een klassieker uit Breakfast at Tiffany's, kust de maan de horizon. Het najaar belooft romantisch te worden...
de babbelende burger
Omdat er de afgelopen weken meer junkfood dan wat anders op mijn bord verschijnt, beslis ik vandaag voor iets gezonders te gaan... en mijn hamburger zelf te prepareren. De lokale kruidenier voorziet me van kraakverse pistolets en de slager van zuiver gemalen rundsgehakt. Ik kruid, ik bak, ik voeg ze samen, met een toef tomatenketchup. Mijn geweten is gesust, totdat mijn diner z'n tong uitsteekt, als in: "Maak jezelf wat anders wijs!"
Als 'n burger tegen me begint te praten, ben ik dan toe aan een praatgroep? (en valt daar dan iets te eten?)
woensdag 29 augustus 2018
zondag 12 augustus 2018
la dolce vita
zondag 29 juli 2018
volumineux
Ik kom thuis van vakantie en mijn daktuin is niet meer. Burn-out, zeg maar. Behalve de pompoenen. Nou ja pompoenen... wanneer ik op het net zoek wat ik hiermee kan aanvangen, passeert een franstalige definitie van pompoen/citrouille: "Plante potagère dont le fruit orange est volumineux"... Volumineux, hahaha, die grapjassen toch !
kleinste pompoen ooit |
vrijdag 27 juli 2018
blindedarmontsteking
Of ik even een foto kon maken van de maansverduistering vanavond. Tuurlijk, want in de Ardennen is veel minder lichtvervuiling. Tot blijkt dat die hele verduisteremanende toestand sterk overroepen blijkt. En het eerder lijkt op een blindedarmontsteking.
realityshow op de bereklauw
De buurvrouw laat er geen twijfel over bestaan : "Elle le déteste!" Niet dat ze dat met zoveel woorden heeft geopperd, maar het feit dat ze de zone aan het hekje tussen onze tuinen compleet heeft kapot gespoten met herbiciden, zegt genoeg. Geen onkruid of ongecontroleerde groeisels in haren hof! Ok, ok, mijn tuin mag dan wel het uiterst tegenovergestelde van haar gemillimeterd gazonnetje zijn, maar wat dan nog ? Ik heb 's avonds geen tv nodig : ik kijk wel naar de realityshow op de bereklauw.
Abonneren op:
Posts (Atom)