zaterdag 18 november 2017

allée des vaches colorées

Rue du Panorama, Gonrieux 
Alledaagse taferelen op de boerenbuiten : een stoverij op 't fornuis, een snurkende hond voor de kachel, een bont gezelschap paradeert door de straat... moet er nog wijn zijn ?

groengrijs




mrs brown

 
Chimay & The Woods of Mrs. Brown

woodstock

De zon schijnt, het bos lonkt. Maar we mogen er niet in. Vandaag is een jachtige dag: jagers verknallen hun kruit in het wilde weg, het wild loopt voor z'n leven. Dus verkassen we naar de stilte enkele dorpen verder. Bij het openzwaaien van mijn autodeur waait een heerlijke geur mijn snuit tegemoet. Vers gehakt. De hond kwispelt, wetend dat hij er straks zijn tanden in kan zetten: stokgooien, hij raakt het nooit moe. Love, peace & happiness. In het bos. Het kan.

zondag 12 november 2017

zaterdag 11 november 2017

nie wieder

Het bos mag dan feestelijk kleuren, het is een grijze dag. Terwijl ik naar Wallonië rijd, vertelt een man op de radio hoe hij onlangs zijn vrouw verloor bij een laffe aanslag in New York. Hoe hij verder moet, alleen. "Zie mij hier nu staan, op 11 november. Op Wapenstilstand moet ik mijn allerliefste vrouw ten grave dragen. Symbolischer kan haast niet." Met een krop in de keel, passeer ik het grauwe Charleroi. En de wegwijzer "Cimetière Militaire". Even later sta ik in een desolaat park omringd door honderden namen, honderd jaar geleden in de vuurlinie van laffe aanslagen. "Zie mij hier nu staan," moet het geklonken hebben, daar, toen, thuis.