te diep in het glas gekeken

De notenboom van de overbuur staat ondertussen volop in blad. Tot grote verwarring bij het gevogelte wordt die boom weerspiegeld in mijn beglaasde voorgevel. Waardoor er ééntje die tweede "boom" wel eens wil verkennen, er vol tegenaan vliegt, met fatale breuken tot gevolg. Te diep in het glas gekeken, het treft niet enkel cafégangers.

kilogrammanoeuvre

"Da's dan vijftien kilo teveel," meldt mijn arts gisteren droogjes, nadat ze mijn BMI heeft berekend. Die wetenschap was me wel bekend. De poging van eerder deze week om mijn garderobe te upgraden liet daar weinig twijfel over bestaan: 98% van de winkels voorzien schaars gedimensioneerde kleding waar enkel mijn kuit zich comfortabel in wurmt. Hogerop is er een zware miscommunicatie tussen mijn lijf en de modeontwerpers.

"Die kilo's kwijt geraken lukt alleen als je een manier vindt die jou ligt. Crash-diëten of proteïne-kuren... Vergeet het maar. Dat helpt op termijn voor geen meter." Laat het nu net die meter (buikomtrek) zijn die dient te slinken.

"Een manier die mij ligt," echoot door mijn slaapkop wanneer ik deze ochtend de inhoud van mijn koelkast screen op zoek naar een appetijtelijk ontbijt. "Geen idee..."

Ik neem er dan maar wat welgemikte foto's van. Misschien is dàt mijn manier.

sinaas*appel*banaan*mix

sluierwolk

content

De tuin gonst, de zon gloeit, de kolen volgen. De blik van mijn hond hoopt dat mijn ogen groter zijn dan mijn buik. Niemand werd teleurgesteld vandaag.

soleil pétillant

puur punk

Terwijl de meerderheid van het wild zich gedeisd houdt en er alles aan doet om in z'n de omgeving op te gaan, is er één fiere gieter die die etiquette aan z'n laars lapt: de zilverreiger. Met zijn zuiverwit pluimage zie je'm van verre. De punker van het woud, zeg maar. Zou ie een hanenkam hebben als ie uitgaat in het weekend?

streepje zon

De Hondsbossen, what's in a name. Mijn vrolijke viervoeter is er dol op, hollend over de paadjes en weidse weien. Het grijs grijnst aan de hemel: "Zullen we een stortbui lozen over al die leute?" Het antwoord hangt zwaar in de lucht. Er klinkt welhaast een cynisch gegniffel doorheen de wolken. Tot er een streepje zon doorbreekt... en we terug lachen. Een nieuw pad inslaand, vlinders in 't zog.

green witch

lavatera, eigen kweek

cour-get-up-up-up

Courgetten, de Bob Marleys onder de planten : get up stand up, get up for sunlight...

smooth sunday

Keuzes maken en vervolgens afscheid nemen... Ik ben er geen krak in. De strijd met die eeuwige will-to-please bezorgt me keer op keer een emo-kater. In een poging om mijn mallemolenhoofd te sussen, duiken we de Brede Zeyp in, de natuurpunt-oase achter de hoek. We houden er een stevige tred op na. Twee reetjes kruisen ons pad. De hond rent zijn longen uit zijn lijf. Ik vul de mijne met zuurstof. Deze plek doet ons goed. Anderhalf uur later komen we weer thuis. Mijn hoofd is leeg. Smoothie op het dakterras, benen languit, lentebries door de haren. Dit minderen smaakt naar meer. 

kwart liter yoghurt, enkele blaadjes munt, banaan, 'n scheutje citroensap, vers sinaassap

bug with a bug

livin'on crack

waterwoud

in disguise

13

mister proper

road to nowhere

sweater

Bomen. Ze beginnen al te zweten bij de gedachte aan een eindje lopen in het bos.

We hebben verdacht veel gemeen.