verloren brood en spelen

tuinarchique

generose

Na 7 jaren verbouwen, blijkt de tuin nog het meest genereus in zijn dankbaarheid. Het gonst van leven en laten leven. Het woekert dat het een lieve lust is. "Aaaah, een wesp!" gilt de buurvrouw, waarna ik haar probeer te duiden dat 't een bij is en dat die niet steken en dat die nodig zijn voor haar courgette-planten. Want ja, ook bij haar groeit het weelderig. Ietwat vervreemd staart ze me aan. De link tussen plantengroei en insectueus gespuis is haar volledig bijster. Desalnietemin krijg ik spontaan een knoert van de boomerang-variant in mijn handen gestopt. "Om soep van te maken." Dat ik daarbij moet denken aan soepkommen die vanzelf terugkomen als je ze weggooit, houd ik voor mezelf. Ik wil niet riskeren dat ze 112 draait met 't verzoek asap een dwangbuis te laten aanrukken...

blockparty

"Wat vragen ze tegenwoordig zoals voor 'n rijwoning in Merksem?" dacht ik, over het internet surfend. Sommige vragen monden regelrecht uit op een feest voor 't oog. Waar je dit badpareltje kan vinden? Zeg ik niet, want ik wil geen trippende gekken in mijn buurt. Zeker niet achter mijn hoek, in Terlindenhofstr 144.

antiekkoffie

koffie op antieke wijze, ofte hoe schoon vier uur kan zijn...

monsieur minimonstrueux

monsieur minimonstrueux, op een bedje van roze blaadjes 

le chat

En terwijl ge daar in Blauvac de pineau aan je lippen zet, turend naar 't landschap, badend in het avondlicht, komt hij, Le Chat, het eten uit je bord kijken. Laisser faire en iedereen en allekat content. Leven zonder gêne. Ik kan niet wachten tot die fransozen mijn achterburen worden.

 

nurture

Beeld uit coffeeklatch. Klik hier voor interview.

Via een omweggetje kom ik vandaag op het interview met Piet Raemdonck terecht, op coffeeklatch.be. Opnieuw vond Magali Elali een gedreven man, die gaat waarvoor ie denkt te moeten gaan. Het treft me, die eenvoud samengevat in dat ene beeld "nurture what you want to grow". Ik duik de tuin in en put alvast inspiratie in de bloemen die welig tieren. Grond tussen de tenen, een glas water en een scheut zon. En tijd. Meer komt daar niet aan te pas. Een vlinder flaneert langs mijn wang. En de binnenkant van mijn buik. La vie en rose est arrivée.