maandag 23 januari 2012
zaterdag 21 januari 2012
vrijdag 20 januari 2012
tutuuut

zondag 15 januari 2012
cure de gaufre

donderdag 12 januari 2012
ijstijd

![]() |
Studie ende ijstijd |
woensdag 4 januari 2012
gagagras
Dementerend gras. Ik kwam 't vanmiddag tegen in ParkSpoorNoord. Vergeten dat 't mag slurpen, daar, met de voetjes in de kluit. Een beetje warrig hokken ze rond het putje, duwend om op de eerste rij te staan. Enkel de springplank ontbreekt nog. Een peloezeke dezer dagen, 't is niet meer wat 't geweest is.
niets mag altijd
De regenwolken lijken uitgeschud en dus trek ik met de fiets de stad in. Die laatste cadeautjes hamsteren. Niks te vroeg, want vanmiddag is het nieuwjaarsbrieventijd en horen de kindersnoetjes op te lichten bij 't zien van frivool verpakte hebbedingen. Er zijn zo van die onuitgesproken regeltjes die je met graagte volgt.
Trappend langs ParkSpoorNoord zie ik dat Stad A'pen die regeltjes eerder bij voorkeur duidelijk in de verf zet. Aan elke toegang, bij elk paadje: een plakkaat dat als een wijzend vingertje de lucht in priemt. Want wie dacht dat een nieuwjaar nieuwe horizonten opent, think again: er zijn meer don'ts dan do's en zelfs de do's gaan over don'ts. Ofte: alles mag niet en niets mag altijd. Al een geluk dat de ambtenaar van dienst de overige 7 talen uit de buurt niet machtig is, of het park verdween achter een facade van reglementen.
dinsdag 3 januari 2012
permettre
Oud uit, nieuw in. En voornemens? Oh ja, dit keertje ga ik voor't concept "rust". Makkelijk gezegd als er een ikea-keuken staat te wachten op assemblage, als je moet blokken voor examens, als je op cadeautjesjacht moet tijdens de eerste soldendagen (omdat je het te lang hebt uitgesteld). Tot de overjaarse kerstman in mezelf HOHOHOOOO gilt en er een halt wordt geroepen aan dat kersvers doch wederom propvol agenda. Als er iets gedaan moet worden, dan dàt waar ik 't meeste naar uitkijk: de bouwaanvraag voor't buitenverblijf finaliseren, bijvoorbeeld. Of hoe werken ontspannend kan zijn. En zo zit mijn eerste job van 't jaar erop. Het markeren van een van de uitgespreide dotjes in de waalse lappendeken vertaalt zich als "Oh oui chérie, çà c'est la vie. Mà vie!" Voor jezelf gaan. J'ai permis, tu as permis, il a permis. Nous avons permis. Vous avez permis. Ils ont permis. Nu de gemeente Couvin nog.
Abonneren op:
Posts (Atom)