zaterdag 21 januari 2012

neighbourknowlegde

 
--- ikzelf heb 't aanzoek gemist maar de buren is 't niet ontgaan ---

vrijdag 20 januari 2012

tutuuut

De bonte verzameling stiftjes brengt geen inspiratie, dus sleep ik me maar naar de bib om een voorraadje dvd's. Kwestie van de suffe dagen uit te zappen. En daarna een korte stop in delhaize, omdat ik zin heb in betterfood, letterlijk en figuurlijk. De vierkante koekjes van weleer bestaan nu blijkbaar ook in mini-vorm, dus "Waarom ook niet?" Elk aanbod om vrolijkheid naar mijn ziekbed te brengen is welkom, en zo belanden de look-a-like koekjes in de boodschappenmand. Als ik wat later -uitgeput van de korte trip- terug op de sofa beland, trakteer ik mezelf LU-gewijs. Dat beren beren zijn, dat boekentassen boekentassen blijven, tot daar nog aan toe. Maar dat huizen nog steeds zadeldaken, ronde voordeuren en draperieën van doen hebben om als dusdanig te worden herkend, stemt mij triest. Onbezonnen kleuters? Tutuuut! Het hokjesdenken en verandaverlangen wordt er met de paplepel ingepropt, helaas. Misschien tijd om kinderlekkers te verzinnen met dat architecturale ietsje meer: een chocorbusier'tje? Crepain perdu? Een Aaltoverbol? Sizazuurtjes? Peter's Zumthorte? ... Geen excuses meer om aan landschapsvervuiling te doen: de keuzes liggen voor het grijpen, daar, in het chip(s)perfield!

zondag 15 januari 2012

industrial humor

Designed by Dolce & Gabbana


brique-a-brac

Brique à brac in industrieel Merksem

veluxfrizzle


cure de gaufre


Als mannetjes ziek zijn en hun dokters schrijven plantspray voor, geloof me, dan betert het er niet op en voelen ze zich in geen tijd gereduceerd tot een vegeterend niets. Dan wordt het tijd voor grootmoeders middelen en bakken de vrouwen wafels. Want dat helpt. Altijd. # 600 gram zelfrijzende bloem # 3 eieren (waarvan het wit tot schuim opgeklopt) # pakje vanillesuiker # snuifje zout en kaneel # kwart liter melk # kwart liter bruiswater #

donderdag 12 januari 2012

ijstijd


Studie ende ijstijd
Geschiedenis blokken, alsof alles in hokjes wordt gestopt. Containertjes, het ene niet veel verschillend van het andere, maar toch met enige nuance. Ordenen, structureren en voorzien van een etiketje. Om vervolgens te merken dat dat niet lukt. Want dat wat was is één grote blob, die fluctueert, vervloeit en revolteert, wars van alle vakjes. Als een verhaaltje met een moraaltje, dat slingert heen en weer.

wdgwi

"Winter Die Geen Winter Is" in d'Oude Landen Ekeren

woensdag 4 januari 2012

gagagras


Dementerend gras. Ik kwam 't vanmiddag tegen in ParkSpoorNoord. Vergeten dat 't mag slurpen, daar, met de voetjes in de kluit. Een beetje warrig hokken ze rond het putje, duwend om op de eerste rij te staan. Enkel de springplank ontbreekt nog. Een peloezeke dezer dagen, 't is niet meer wat 't geweest is.

niets mag altijd

De regenwolken lijken uitgeschud en dus trek ik met de fiets de stad in. Die laatste cadeautjes hamsteren. Niks te vroeg, want vanmiddag is het nieuwjaarsbrieventijd en horen de kindersnoetjes op te lichten bij 't zien van frivool verpakte hebbedingen. Er zijn zo van die onuitgesproken regeltjes die je met graagte volgt.
Trappend langs ParkSpoorNoord zie ik dat Stad A'pen die regeltjes eerder bij voorkeur duidelijk in de verf zet. Aan elke toegang, bij elk paadje: een plakkaat dat als een wijzend vingertje de lucht in priemt. Want wie dacht dat een nieuwjaar nieuwe horizonten opent, think again: er zijn meer don'ts dan do's en zelfs de do's gaan over don'ts. Ofte: alles mag niet en niets mag altijd. Al een geluk dat de ambtenaar van dienst de overige 7 talen uit de buurt niet machtig is, of het park verdween achter een facade van reglementen.


bureaubutterfly

Tijdens het zoeken naar A3-papier, een herinnering aan de zomer gevonden. Uitgefladderd en de poten languit, dwarrelt ie naar de eeuwige velden. Alsof 'n bureaucraatje me in een ultieme poging wil melden dat de bloemen op kantoor toe zijn aan verversing.

dinsdag 3 januari 2012

door de bomen het bos

permettre

Oud uit, nieuw in. En voornemens? Oh ja, dit keertje ga ik voor't concept "rust". Makkelijk gezegd als er een ikea-keuken staat te wachten op assemblage, als je moet blokken voor examens, als je op cadeautjesjacht moet tijdens de eerste soldendagen (omdat je het te lang hebt uitgesteld). Tot de overjaarse kerstman in mezelf HOHOHOOOO gilt en er een halt wordt geroepen aan dat kersvers doch wederom propvol agenda. Als er iets gedaan moet worden, dan dàt waar ik 't meeste naar uitkijk: de bouwaanvraag voor't buitenverblijf finaliseren, bijvoorbeeld. Of hoe werken ontspannend kan zijn. En zo zit mijn eerste job van 't jaar erop. Het markeren van een van de uitgespreide dotjes in de waalse lappendeken vertaalt zich als "Oh oui chérie, çà c'est la vie. Mà vie!" Voor jezelf gaan. J'ai permis, tu as permis, il a permis. Nous avons permis. Vous avez permis. Ils ont permis. Nu de gemeente Couvin nog.