survival of the fittest

De vogel -of wat daarvan overblijft- in Kattenbos

Na de helse winterkou en weken van zonnige afwezigheid hadden we zuurstof nodig. En dus besloten we de bron ervan op te zoeken: de bossen. Ook daar blijkt alles doods, maar desalnietemin vinden we er leven. In het namiddagje wandelen. In het keuvelen over alles en niks. In een hond die onvermoeibaar stokken (in het beste geval) terugbrengt en (in het andere geval) vermorzelt (en je een nieuwe mag zoeken). Kortom, in mekander en mental fitness.

male bonding

Gelummel in Lommel

intuition

Keur & compagnie versus Homesick

Het kleine ikje. Een mens mag dan onwezenlijk petieterig zijn in vergelijking met de aardkluit waarop hij rondhost, desalnietemin kan hij hevig protesteren wanneer ie in keurslijven wordt gedwongen die niet de zijne zijn. Dan lijkt de wereld te klein. Het andere het eigene. Ja, de buitenkant lokt.

the build up

"The Build up" van Feist & Kings of Convenience
klik hier voor de youtube-link

The build up lasted for days,
lasted for weeks,
lasted too long.
Our hero withdrew,
when there was two,
he could not choose one,
so there was none.

Worn into the vaguely announced.
Worn into the vaguely announced.

The spinning top made a sound
like a train across the valley,
fading, oh so quiet but constant til it passed,
over the ridge
into the distances
written on your ticket to remind you where to stop,
and when to get off.

The spinning top made a sound
like a train across the valley,
fading, oh so quiet but constant til it passed,
over the ridge
into the distances
written on your ticket to remind you where to stop,
and when to get off.

spa blauw

Ergens in Andalucia anno 2010

tweemont

(c) Architect Jan Maenhout

Conforta-woningen uit de jaren'30,
aan de overzijde, als bouwvallige spiegel

Op de terugweg van't containerpark bedenk ik dat ik nooit door Deurne-Noord rijd. Geprangd tussen 't Sportpaleis, 't Albertkanaal, de brug van den Azijn en de Bisschoppenhoflaan nodigt de wijk niet meteen uit om 'm te doorkruisen: de bevolking lijkt een mix geplukt uit een (te) vergeten laag van Antwerpen en ook ruimtelijk heeft het hier de reputatie van een groezelig grensgeval. Laat dat dan net een drijfveer zijn om een ruk aan het stuur te geven. Amper honderd meter ofte drie sluikstorten inwaards word ik verrast door architecturaal plezier. B-architecten pootte er een jongerencentrum neer, Jan Maenhout kleurt de straat wat verderop met sociale huisvesting, achter het hoekje ligt een kavel te wachten op de Mys&Bomans-realisatie,... De grauwe buitenkant van deze vergeethoek mag de frisse wind die erdoor heen waait dan wel ophouden, het staat hier op 't punt om uit de voegen te barsten. Die dekselse contrasten, die durf en die JAAA!, ik word er spontaan vrolijk van.

retranchement

The end is the beginning, in Retranchement

Toen was er niks. Niks examens meer, niks jurystress, niks gepieker over 'n mogelijke fles, niks meer dat moet. Want de bladzijde is omgedraaid. En zoals bloemsuiker poffertjes vervolmaakt, doet sneeuw dat met de afgelopen weken: bepoederd zijn ze zó binnen en snel verteerd. Zéker met nieuwe portie in 't verschiet.